آموزش تجوید 10

tajvid

تمام روش‌های تلفظ صحیح حرف «نون» در تلاوت قرآن

در جلسه گذشته در مورد حرف «نون» ساکن و احکام آن توضیحاتی داده شد، در آن جلسه دو مورد از احکام تلفظ این حرف توضیح داده شد و در این جلسه نیز سومین و چهارمین حکم تلفظ این حرف توضیح داده خواهد شد تا این بحث پایان یابد.

«اقلاب» چیست؟

سومین حکم تلفظ حرف «نون» که از آن به عنوان «اقلاب» یاد می‌شود، با عناوینی همچون قلب به میم و … از آن اسم برده شده است. یعنی در این حکم حرف «نون» به «میم» تبدیل می‌شود.

اما چه زمانی این کار صورت می‌گیرد؛ زمانی که به حرف «ب» برسد،‌ در زبان فارسی و سایر زبان‌ها نیز چنین چیزی وجود دارد و بارزترین آن در زبان فارسی و در محاورات «شنبه» را «شمبه» تلفظ می‌کنیم. در مورد پنبه نیز به همین صورت است.

در زبان عربی نیز به جای تلفظ کلمه «انبیاء»، از تلفظ «امبیاء» استفاده می‌شود، ‌بنابر این هر وقت حرف «نون» ساکن به حرف «ب» برسد آن حرف را به «میم» تبدیل خواهیم کرد. مانند کلمه «مِن‌بَعدٍ» که «مِم‌بعد» تلفظ خواهد شد.

چه زمانی حرف «نون» مخفی می‌شود؟

چهارمین حکم تلفظ حرف «نون» اخفاء است به این معنی که حرف «نون» مخفی شود. منظور این است که صدای آن از فضای بینی خارج شود و از دهان ظاهر نشود. مانند «انت»، «منجاء» و …

پس این اخفاء است یعنی چیزی بین اظهار و ادغام، نه حرف «نون» ظاهر می‌شود و نه اینکه از بین می‌رود بلکه بینابین است و صدای آن از درون بینی خارج می‌شود.

یک حکم دیگر هم وجود دارد و آن هم برای سایر حروف است،‌ یعنی حروفی غیر از شش حرف یرملون و شش حرف حلقی که ۱۲ حرف می‌شود،‌ یک حرف «ب» هم که اقلاب در آن صورت می‌گرفت، مجموعاً ۱۳ حرف می‌شود که توضیح داده شد و ۱۵ حرف دیگر باقی می‌ماند که اخفا می‌شوند.

سایر احکام

در بحث احکام تلفظ حرف «نون» ذکر یک نکته لازم است و آن هم اینکه همانطور که گفته شد، زمانی که حرف «نون» به حروف یرملون برسد ادغام می‌شود، از چهار حرف از این شش حرف «یمون» نون وقتی بیاید با «غنه» تلفظ می‌شود. زمانی که صدا از خیشوم(فضای بینی) می‌آید به آن غنه می‌گویند.

پس در حکم ادغام چهار حرف از شش یرملون همراه با «غنه» خواهد بود. اقلاب نیز با «غنه» همراه است.

کلام امیر

threesqrکمترین حقی که از خدای سبحان بر گردن شماست

این که از نعمت های او در راه نافرمانی اش یاری نباید خواست .

نور علی نور

عن الفضیل بن یسار عن ابی عبدالله (علیه السلام ) قال سمعته یقول : ان الذین یعالج القرآن و یحفظه بمشقه منه و قله حفظ له اجران
** از فضیل بن یسار نقل شده که گفت: شنیدم امام صادق (علیه السلام) می فرمود: همانا کسی که با قرآن همدم است و آن را با مشقت و کمی حافظه حفظ می کند دو اجر دارد**
ترجمه اصول کافی- ج 6  ص 407

 کلیه حقوق سایت محفوظ است.
طراحی و پشتیبانی: باسط وب